The Cloverfield Paradox (2018)

Ik hou van SF en Cloverfield vond ik een uitstekende film. Ik keek dan ook met interesse uit naar deze film. Het feit dat hij gelijk op Netflix komt en niet eerst in de bioscoop had mij al kunnen waarschuwen. The Cloverfield Paradox kon mij geen moment boeien. De SE vielen wel mee, maar het verhaal is matig en de karakters zijn slecht uitgewerkt. De naam Cloverfield onwaardig vind ik.

Vorige week deel 2 gekeken en nu deel 3. Ik was toch wel verbaasd om de beoordelingen te lezen. Deel 2 komt als beste vd 3 uit de bus, terwijl ik dat de minste vond (2.5*). Saaie film.

Ik vond deel 3 beter, 3*. Zaten wat geslaagde grappen in, mooie beelden en het verhaal is wel ok (niet hoogstaand).

Tja, deze derde "Cloverfield" zit met een boel clichés aanmekaar, maar wist me toch prima te vermaken.
Niet slecht en ook niets nieuws onder de zon. Altijd leuk die dreigingen vanuit de ruimte.

Redelijk...

Ik vond deel 1 & 2 veel beter maar toch een redelijke poging om een deel 3 te maken.

raar einde...

If complexity does not beat you, paradox will

Het blijft interessant hoe meningen toch altijd weer zo kunnen verschillen. Omdat ik bijna alleen maar negatieve geluiden over The Cloverfield Paradox hoorde ging ik hier echt met flinke tegenzin in. Hoewel ik de negatieve feedback wel kan plaatsen, vond ik dit vervolg in zijn totaliteit beter dan 10 Cloverfield lane, die met name door zijn finale de gehele film een negatief nasmaakje gaf. Men vloog hier totaal uit de bocht, en niet op een positieve manier. Het origineel uit 2008 blijft nog steeds onbetwist de beste, maar dit derde deel is wat mij betreft zeker weer een stapje in de goede richting.

Wat ik zo sterk vond aan Paradox (Ja, STERK ja ) is dat er weer een heel andere sfeer wordt neergezet ten opzichte van de voorgaande twee delen. Ik hoor klachten dat men het jammer vind dat er geen aliens voorkomen hier terwijl ik juist het hele paradoxaal gegeven verfrissend en interessant vond. Zitten er gaten in de plot? Sure, maar dit is bij de hoogst geprezen films vaak nog wel het geval. Als je wilt muggenziften kun je altijd wel iets vinden.

Wel snap ik de kritiek over een aantal scene's die totaal niet verklaard worden. Allereerst heb ik het dan over Volkov die opeens raar begint te doen. Natuurlijk snap ik dat het niet prettig is als er opeens een aantal kilo wormen in je maag zit, maar hier leek het aanvankelijk echt of hij werd aangedreven door een mystieke kracht. Ook de afgehakte maar behulpzame hand sloeg nergens op en werd totaal niet uitgewerkt. Raar dat dit soort zaken door de regiekamer komen want voor dit soort zaken hoef je echt geen oplettende kijker te zijn om hiervoor een plausibele verklaring te willen krijgen.

Echter vind ik dit niet betekenen dat de hele film hierdoor als een grote figuurlijke ramp moet worden gezien. Ja er zijn onwaarschijnlijkheden die totaal niet uitgelegd worden en ja, het had soms ook wel wat spannender gekund. Vermakelijk blijft deze Paradox wel en het word allemaal nog een stuk interessanter als je de verbanden met het origineel weet te gaan leggen zoals op deze site gedaan word:

The Cloverfield Paradox Ending Explained & How It Connects the Entire Series | Den of Geek - denofgeek.com

Dit soort voorbeelden geven aan dat The Cloverfield Paradox echt niet gemaakt is om even snel te cashen en dat de kijker aan het denken wordt gezet om na te denken over de link met het origineel. Daarnaast zorgen de paradoxale werelden voor bijna eindeloze mogelijkheden binnen het Cloverfield universum. Ik kijk dus maar wat graag uit naar deel 4 (en 5, en 6? etc.)

Paradox krijgt wat mij betreft een nette 6,5, maar omdat het moviemeter systeem (nog steeds) niet met halve punten werkt ga ik toch voor de 3 sterren.

3,0*

Heuh, Ik ken alleen het deel met de onduidelijke camcorder beelden,was overigens best spannend. Welke is nog meer gemaakt?

Cloverfield (2008)
10 Cloverfield Lane (2016)
The Cloverfield Paradox (2018)

Bedankt voor de update, weer wat geleerd

Al zijn de films geen sequals van elkaar. Ze hebben niks met elkaar te maken, behalve dan dat een groot monster in alle 3 de delen een rol heeft. Heb me er verder niet in verdiept.

Je hebt je antwoord al gevonden lees ik! Veel plezier met kijken!

Deel 1 was klasse.
Deel 2 was goed.
Dit 3e deel vond ik niet best.

De 3 delen staan los van elkaar, het zijn ook verschillende verhalen.
Deze film had niet de spanning en sfeer, die de andere 2 wel hadden.

Dit deel geeft je inderdaad een compleet ander gevoel dan de andere twee delen.
Ik hou normaal ook niet zo van die "star trek"-achtige space ship films, maar deze ging nog net.
Ze hadden wat mij betreft het verhaal in het schip wat korter mogen maken... en nog wat langer door mogen gaan met wat er zich op aarde afspeelde...
Het loopt nu wel heel abrupt af, met een veel te groot monster zeg maar..

Toch vond ik de film al met al niet heel slecht, en geef deze film daarom een zuinige 2,5*

Het Cloverfield universum begint echt steeds beter te worden. De eerste film moet ik maar eens gaan herzien, want daar heb ik nog steeds een onvoldoende staan. In die tijd zag het er nou niet naar uit dat daar een vervolg op kwam en dan is die film voor mij echt niet meer dan een prent waarin een gigantische alien die door New York banjert.

Cloverfield Paradox licht weer een tipje van de sluier, zoals 10 Cloverfield dat ook deed. De laatste blijft nog wel mijn favoriet, maar met Paradox heb ik me ook heel goed vermaakt. Dit is alleen wel erg sci-fi, waardoor de lage scores me niet verbazen. Erg toegankelijk is het niet. In het eerste deel vond ik het gebrek aan info een minpunt, maar hier zorgt het voor spanning. Er worden wel genoeg puzzelstukjes gegeven om je een idee te geven wat er precies aan de hand is. Dan blijft het nog giswerk, maar het stimuleert je fantasie en daardoor bleef ik wel geboeid kijken. Het einde bevat nog een mooie knipoog naar Alien: Resurrection en om nog even controversieel te eindigen: ik vond het acteerwerk en de personages wel goed.

Prima film, heb me erg vermaakt. Snap al die negatieve recensies niet. Interessant gegeven waar meerdere realiteiten elkaars pad kruisen. Daar moet je wel voor open staan natuurlijk. Boeiend verhaal, waar niet alles helemaal duidelijk is, maar dat maakt het voor mij juist interessant. Niet alles hoeft helemaal uitgelegd te worden. Laat je fantasie werken. Er is vooral een link naar de eerste Cloverfield.

Het is dat de benaming Cloverfield in de filmtitel staat want behoudens de bespottelijke laatste vijf seconden, zou je de link met de voorgaande films niet kunnen leggen. Dit zou je dan ook een pre kunnen noemen(men probeert iets anders) maar helaas is deze film qua niveau zeer gemiddelde sciencefiction, lijkt meer op een opgerekte doorsnee aflevering van Star Trek. De film verveelt net niet, maar als je puur kwalitatief bekijkt is het niet overweldigend. Door een op één schakeling van clichés(ja, er is weer een zeer diverse groep astronauten die één voor één het loodje leggen, en ja er zit weer een booswicht tussen die stoute plannen heeft) kom je nooit echt in het verhaal. De story over het verkeren in verschillende dimensies hebben we al vaker gezien, en ook beter want gevoelsmatig geloofde ik geen moment in wat we hier allemaal krijgen voorgespiegeld. Ik sluit me aan bij de meerderheid: deel één was fris, spannend en origineel, deel twee idem dito maar vloog tegen het einde uit de bocht en deze derde is een overbodige toevoeging, alleen te genieten als je zit te wachten op een melige sf movie. Laat er geen vierde Cloverfield komen.

Gloverfield paradox was een beetje simpel en leek qua opbouw erg op andere scifi films. Een beetje van van 10 kleine negentien en toen waren er nog 9. Verder is het bestaan van meerdere dimensies in het heelal ook al uitgemolken. Het ingebouwde drama was misplaatst.
Het nut om de bemanning te doden zie ik niet zo zitten. Evenals het onbevredigend einde van de film.
Ik vond het niettemin een aardig spektakel. De computereffecten waren prachtig. Knap om ook nog te acteurs in een niet bestaand decor te laten functioneren functioneren.
Zeker voldoende.

Abrams heeft soms ook zijn echte missers. In 10 Cloverfield Lane was het al een riskante zet om een heel ander soort film door wat veranderingen aan de eerste Cloverfield-film te koppelen, maar omdat die film nog een erg fijn script had werkte het nog wel, ook al waren de meningen over het einde dat de boel aan elkaar koppelde sterk verdeeld. Maar over The Cloverfield Paradox valt een stuk minder goeds te zeggen omdat dit gewoon een heel matig script is.

Ok, aanvankelijk is het nog best leuk. Weliswaar is de introductie erg stroef, alsof het hele eerste bedrijf uit de film is geknipt (misschien ook wel echt zo, om ruimte te maken voor die overbodige en niet helemaal passende scènes op aarde), maar de vreemde gebeurtenissen maken het nog best geinig. Alleen blijven die ook niet echt komen, en worden ze ingewisseld voor genreclichés. Ook is de cast weinig indrukwekkend, wat meer aan het script dan aan hen ligt.

De personages voelen als een flauwe internationale afvaardiging van geopolitieke spanningen op aarde en de dialogen en personages zijn niet best geschreven. Die arme Hennie moet een karikaturale Rus spelen, O'Dowd moet het als komische sidekick met afschuwelijke oneliners doen. AlleenMbatha-Raw weet van weinig nog knap iets te maken. Leuk om haar na haar rol in Black Mirror weer te zien. Vond de inwisselbare bombastische muziek wel wat misplaatst trouwens. Dit is geen heroïsche of spectaculaire film. 1.5*.

Ik krijg het idee dat deze Cloverfield telg om de verkeerde redenen afgeschoten wordt door critici en gebruikers hier. Ik heb mij uitstekend vermaakt met deze sci-fi thriller die een aantal onverwachte wendingen heeft en verhaal dat vrijwel tot het einde interessant blijft en op een originele manier weer een dimensie toevoegt aan het Cloverfield universum.

Om de Cloverfield films op waarde te schatten is het belangrijk om te beseffen dat het geen echte vervolgen op elkaar zijn. Het zijn tot nu toe 3 verschillende verhaallijnen die zich afspelen rondom 1 gebeurtenis. Voor de rest hebben de films weinig met elkaar gemeen. Zodoende is Cloverfield meer een merknaam waaronder interessante films worden uitgebracht dan een echte serie. 10 Cloverfield Lane was in die zin al een zeer aangename verrassing. Cloverfield Paradox vond ik iets minder spannend, maar toch zeker genietbaar.

In een tijdperk waarin clichématige superhelden films, reboots, remakes en veilige vervolgen de bioscoopslots chronisch bezet houden, is een Cloverfield merkje misschien wel nodig om nog interessante films naar het grote publiek te krijgen.

Ze hebben de naam Cloverfield aan deze film geplakt maar dat maakt het geen betere film. Het roept slechts hogere verwachtingen op misschien. Qua cast en budget zit het best goed, maar het script is gewoon waardeloos en bespottelijk. Nergens spannend of boeiend, wederom een erg matige Netnix film.

Zo intrigerend als Annihilation laatst was, zo matig beviel The Cloverfield Paradox. Het was maar goed dat ik hem niet onbevangen en met mijn aanvankelijke hoge verwachtingen direct zag na de verrassende aankondiging tijdens de Super Bowl: dan was het helemaal een uit het niets komende megadeceptie geweest. De eerste kritische geluiden hadden mijn enthousiasme echter al iets getemperd. Kort gezegd: het is een zooitje, en het is niet iedere maand of zelfs jaar, dat je zoveel acteertalent in één film verspild ziet worden. Hopelijk is de volgende Cloverfield film beter, want nog zo’n flater overleeft de franchise wellicht niet, tenzij een Netflix toevoeging het punt is waar de ambitie voortaan eindigt met deze reeks.

Er is niet één ding wat er duidelijk uitspringt qua slechtheid, het is gewoon ontzettend meh.

2,5*

Nogal open deur nieuwsberichtje. Was al bekend dat men geen commercieel succes in de bioscoop voorzag en de verkoop aan Netflix zegt natuurlijk ook wel wat.

Geen overtuigend verhaal en moeilijk te volgen. Hier en daar een leuk effect, maar daar blijft het helaas bij...

Heel raar einde voor de rest washet zeker niet slecht na alle berichten

“If you go... you and I will survive.
I'm afraid if you don't ...
No one will.”

“Cloverfield” was een unieke film. Een film met veel aanhangers die uitkeken naar een vervolg op deze amusante found footage monsterfilm. Dat vervolg kwam er 8 jaren later met “10 Cloverfield lane”. Uiteindelijk heb je niet het gevoel dat deze film iets te maken heeft met de initiële film. Tot op het einde. Overduidelijk dat deze film zich na de gebeurtenissen uit “Cloverfield” situeert. En dan duikt er ineens vanuit het niets deze Netflix release op. “The Cloverfield Paradox” tracht een verklaring te geven voor alle ellende die zich afspeelt in Manhattan. En dan zitten we weer met het hele prequel en sequel gedoe, waar ik eigenlijk zo’n bloedhekel aan heb. Want dat het een connectie heeft met de originele “Cloverfield” films is overduidelijk te zien aan de filmposter.

Deze film past echter perfect in mijn straatje. Een SciFi horror dat zich afspeelt op een gesofisticeerd ruimtestation en waar de bemanningsleden hun beste beentje moeten voorzetten om hun hachje te redden. Daar heb ik nu eens een zwak voor. Het enigste probleem is dat ze zich niet moeten verdedigen tegen hatelijke en bloeddorstige ruimtewezentjes. Maar wel tegen een paradox die voor eigenaardigheden zorgt en die ze zelf veroorzaakt hebben. Zo zitten ze allemaal bovenop een gigantische deeltjesversneller die, mits het fatsoenlijk zou werken, de aarde moet voorzien van ongelimiteerde hoeveelheden energie. Hoe dat in zijn werk gaat snapte ik totaal niet. En ik twijfel eraan of de makers van de film het zelf ook snapte. De ontwikkelingen naderhand zijn enerzijds hilarisch, anderzijds eng. Maar hoofdzakelijk liggen ze in het verlengde van wat ik juist beweerde. Dit was ook niet bepaald eenvoudig om te volgen.

Het falen van de deeltjesversnelling heeft er voor gezorgd dat ze in een andere dimensie terecht komen, de aarde kwijt zijn en dat zich de meest absurde taferelen afspelen aan boord van het ruimteschip Cloverfield. Voordat ze het beseffen vinden ze een geteleporteerd persoon achter een paneel. Kruipt er een arm rond. Verdwijnen wormen uit hun verblijfplaatsen. Worden deze wormen teruggevonden op een niet zo evidente plaats. Blijkt de gyro (een soortement kompas) verdwenen te zijn. En wordt deze laatst ook weeral teruggevonden op een niet zo evidente locatie. En deze vinden ze terug met de hulp van de schrijvende op zichzelf bestaande arm (deed me meteen terugdenken aan Thing uit “The Adams Family” en de afgehakte hand uit “Evil Dead II”). Klinkt nogal bizar allemaal, niet ?

Uiteindelijk had ik net hetzelfde gevoel bij deze film als bij “10 Cloverfield Lane”. Het lijken beide totaal op zichzelf staande films die op het allerlaatste moment een kleine aanpassing meekregen om op die manier met het fenomeen “Cloverfield” gelinkt te zijn. Zowel de film uit 2016 als deze hadden initieel een andere filmtitel en kregen dan een variant opgespeld met de term Cloverfield in. Was het een paniekerige beslissing? Vreesde men in beide gevallen dat het misschien voor een financiële kater zou zorgen? En was dan de link met de film, met de meest originele marketing ooit gebruikt, een manier om voor een gelijkaardige nieuwsgierigheid te zorgen?

Bij “10 Cloverfield lane” was ik niet echt van mijn sokken geblazen. Ik ben van mening dat ze deze laatste film ook hadden moeten uitbrengen onder de titel “The God Particle” en elke verwijzing naar het Cloverfield universum beter hadden weggelaten. Als een op zichzelf staande film had men kritiek kunnen geven over wat de film is, in plaats van wat de film wou zijn. Heel bizar, maar de film heeft zelf voor een paradox gezorgd. Ondanks alles heb ik me toch kostelijk geamuseerd hiermee.

3*

Alsnog in de bioscoop: klopt dat wel? Ik kom hem niet tegen in de agenda’s.

Nee dat klopt inderdaad niet.
Er zou ooit bioscooprelease komen maar deze nieuwe melding is een bug (lang verhaal). Ik heb het weggehaald.

Zo, dat viel goed mee. Wel de minste van de drie tot nu toe, maar zeker geen B-film ofzo. Wat ik vooral erg leuk vind aan The Cloverfield paradox, is precies dat, de paradox. Twee verschillende realiteiten die samen komen en vechten voor hun plekje, dat was ik nog nooit zo tegengekomen. Dit uitgangspunt houdt de film ook overeind tijdens de SF-cliché's, waarvan de makers blijkbaar menen dat je die allemaal moet gebruiken: een brand in een ruimteschip, losvliegende delen die ontkoppelt moeten worden, scenes met deuren die niet opengaan, scenes met deuren die met een simpele handbeweging opengaan, mensen die de ruimte in worden gezogen nadat een glaswandje het begeeft, mensen die worden gekoloniseerd door iets dierlijks, enzovoorts en zo verder. Ook de dialogen en de humor die wordt gepoogd toe te voegen door middel van die Ier zijn niet om over naar huis te schrijven. Of het gegeven dat je met zes astronauten bent en dat er dan ééntje vrolijk Chinees gaat praten. Afijn, het rammelt aan alle kanten qua uitwerking, maar de basis is best wel in orde, het vermaakt, en het einde was weer fijn. Meer Cloverfield a.u.b.!

Netflix heeft veel geld betaald voor de film. 41,64 miljoen Euro (mei 2018)

Link